INTERNETTEN IN NIGER,
Je zou het niet geloven, dat je in een land als Niger kan internetten.
Voordat we een internetcafé binnen gingen, 10 meter voor de ingang wordt je geplaagd door honderden bedelaarskinderen, die niets hebben, geen eten,geen huis, geen familie.
Je probeert je best te doen voor die kinderen, maar soms is het te veel, zo veel kinderen zonder toekomst,zonder ouders.
Maar ja, wat kan je doen in zo een situatie. We zijn een internetcafé binnen gegaan en daar zie je iets, waar ik van schrok, namelijk.....kleine kinderen van een jaar of 13-14 achter de computer.
Die waren aan het internetten, die hebben pret met naar anderen te kijken, wat hij heeft op zijn scherm.
Ze beginnen hard te lachen, wat heb je? Ja, ik heb dit en dat spelletje en jij? en zo gaat het door.
Ik weet niet wat ik zag, de tranen in mijn ogen, ik kan ze niet tegen houden.
Ik kijk om me heen, ik zie geen ouders van deze kinderen, ze waren alleen, maar ik zag gelijk dat de dit de kinderen van rijke mensen waren, want ze zien er zo netjes en schoon uit.
Op dat moment besef ik, hoe goed wij het in Nederland hebben, want ik zeur altijd dat de wereld niet eerlijk is verdeeld, maar in Nederland hoeven we niet te klagen.
Als ik het verschil zie tussen rijk en arm in Niger, dan kan ik me niet voorstellen,hoe wij in Nederland kunnen zeggen, die is arm en is rijk.
De kinderen die we treffen in het internetcafé hebben meer dan 10 Euro per kind uitgegeven aan spelletjes, en als men denkt dat je met 9 Euro, 40 kinderen kan voorzien van een heerlijke maaltijd, dan snap je niet, waarom spelletjes? en niet met je vriendjes die buiten zijn, gaan eten?
Ik ga wel eens met de straatkinderen naar plekken waar hoogheden eten, om met hun daar een lekker maaltijd te nuttigen.
Soms is het moeilijk, want er wordt naar jou gekeken, wat doe je tussen die smerige kinderen op een plek waar alleen de rijken of ambtenaren komen eten?
Maar ik wil gewoon die arme kinderen iets laten proeven wat die rijke lui eten, het is ook niets bijzonders.
Maar om met hun naar een internetcafé te gaan, gaat me te ver.
Ik hoop dat ooit een dag komt, dat onze wereld eerlijk verdeeld wordt.
Abakoula Argalaless
Geen opmerkingen:
Een reactie posten