zaterdag 8 februari 2014

''WE MOETEN AF VAN HET BEELD VAN ZIELIGE AFRIKANEN''


We moeten af van het beeld van zielige Afrikanen

30 november 2013

Als om 06:25 uur de wekker gaat moet ik opstaan, want om 07:40 uur moet ik de trein hebben naar Amersfoort.
Partindag, is  'n dag voor de particulieren initiatieven, 'n dag voor ontwikkelingssamenwerking.

Het was een geweldige dag met veel deskundigen op het gebied van ontwikkelingssamenwerking, met veel sprekers en critici, maar helaas ook 'n dag waar geen  enkele Afrikaanse  spreker of criticus bij was.

Toen kwam het tijdstip  dat dhr. Klaas van Mill, Directeur van Wilde Ganzen, zijn presentatie hield. De directeur van 'n organisatie die meer dan 50 jaar projecten in ontwikkelingslanden steunt en financiert gaat ons nu vertellen hoe het moet en hoort. Ik hield mijn hart vast, ik dacht "hij gaat alweer die verschrikkelijke zielige beelden van uitgemergelde Afrikanen laten zien".

 Nee hoor, hij begon met 'n filmpje opgenomen ergens in Nederland waar mensen gevraagd werden waar ze aan moeten denken als ze de naam Afrika horen. Ik zat zo gespannen  op mijn stoel omdat ik me op dat moment niet op mijn gemak voelde.

 Na het zien van het filmpje,  ging hij verder met zijn presentatie. Hij begon te vertellen over beeldvorming en dat de ontwikkelingsorganisaties moeten stoppen met het tonen van beelden van zielige ''Afrikanen''.

 Ik ging rechtop zitten op mijn stoel want ik voelde iets,  ik voelde dat ik wel gezien mocht worden op dat moment. Ik voelde rillingen door mijn hele lichaam heen, ik voelde een soort opluchting en ik wou opstaan en het door de hele zaal schreeuwen en roepen: "eindelijk gerechtheid, eindelijk begrijpen ze het. Na meer dan 60 jaar ontwikkelingshulp begrijpen de westerlingen het".  Eindelijk is  er 'n blank iemand die het begrijpt, eindelijk, eindelijk, eindelijk, dat is wat door mijn hoofd spookte op dat moment ,ik wilde schreeuwen. Toen hoorde ik 'n twitter stemmetje tegen mij zeggen: " blijf zitten,  blijf kalm, want de discussie over de zwarte piet op sociale-media is nog in volle gang".

 De presentatie van Mirjam Vossen ''Framen en Communicatie''  was  duidelijk:

 "help mij wanneer ik lopen kan en lachen en niet wanneer ik lig te sterven".

 6 jaar geleden toen ik met een paar vrienden de stichting Aman-Iman (water=leven) oprichtte, was ik druk bezig met zoeken naar deskundigen/fondsenwerving. Via via kwam ik bij iemand die mij 'n adres gaf waar ik terecht kon. Samen met een van de bestuursleden ben ik erheen gegaan en spraken we met een man. Wij zijn letterlijk weggestuurd omdat de folder die wij al gemaakt hadden, niet goed genoeg was. Er waren te mooie foto's van gezond uitziende mensen op de folder. Het lijkt op 'n reisbureau folder, wij moesten foto's van uitgehongerde Afrikanen brengen dan kon hij ons helpen  een andere folder te maken.

 Als wij tenminste ons doel zouden willen bereiken, want mensen hier doneren alleen als ze veel ellende zien, dan geven ze meer geld. Wij zijn toen weggegaan en nooit meer teruggegaan, want ik was diep en diep beledigd.  Die man wist niet dat ik trots ben op mijn volk en dat ik nooit hun ellendige foto's aan een andere ga tonen, voor geen miljoen.

 Bij deze zeg ik het ook tegen Save the Children, ik schaam me diep voor jullie en dat in 2014 zulke beelden nog nodig zijn kan ik niet echt begrijpen.

woensdag 8 januari 2014

''EEN WERELD VAN VERSCHIL''

Een wereld van verschil:
Toen mijn vader 16 werd kreeg hij 'n kameel om zich te verplaatsen, kreeg hij 'n geit als spaarrekening om eigen vee en een eigen leven te leiden en hij kreeg 'n zwaard om zichzelf en zijn bezittingen tegen vijanden te beschermen.
Toen ik 16 werd zat ik met 'n geweer in mijn handen midden in de woestijn voor Khaddafi te trainen om hem, zijn land en zijn rijkdom te beschermen, de toekomst zag voor mij niet zo rooskleurig uit.
Vandaag 2 oktober 2013 om 06:45 uur mijn zoon wakker gemaakt, hij is 16 geworden, voor hem gezongen, ontbijt op bed en zijn eigen bankpasje overhandigd en de woorden als 'n vader tegen zijn zoon uitgesproken over hoe hij voor zijn eigen toekomst moet zorgen..

Wat 'n wereld van verschil? Ik ben benieuwd wat de zoon van mijn zoon van zijn vader krijgt en ik hoop het mee te maken en ik hoop dat mijn vader vanmorgen stiekem ergens tussen te wolken ook mee gekeken/geluisterd heeft naar wat ik tegen mijn zoon zei.

''Voor de Rechtervleugel en De Schreeuwers''

Voor de rechtervleugel en de schreeuwers over de ontwikkelingshulp met belastinggeld.

Los van het feit, dat men het belastinggeld dat besteed wordt om ontwikkelingshulp te bieden aan minder bedeelden in de samenleving zonde en weggegooid geld vindt, kun je je afvragen of je je wel realiseert dat het meest van onze luxueuze leven te danken is aan de belastingbetaler?

Besef je wel eens, dat we dankzij de belastingbetaler rustig op geasfalteerde wegen kunnen rijden, onze luxueuze meubels, het hout dat in huizen is verwerkt, dat deels te danken is aan belastinggeld, elke dag rustig genieten van 'n kop koffie deels te danken is aan belastinggeld, de luxueuze kleding die wij dragen deels te danken is aan belastinggeld en dat onze universiteiten de mogelijkheid bieden ons te ontplooien en te experimenteren, ook deels van belastinggeld. Om maar niet te vergeten, je geliefde tijdens feestdagen/verjaardagen/of de mooiste dag van jullie leven blij temaken met rozen, deels te danken aan belastinggeld.

Als je niet ziet of beseft dat de ontwikkelingshulp met belastinggeld ook voor ons luxe leven voordelen heeft, waar is jouw moreel/menselijkheid besef dan?

Realiseer je je niet dat dankzij de belastingbetaler miljoenen kinderen in de wereld naar school gaan? Of miljoenen weeskinderen/gehandicapten een dak boven hun hoofd hebben en verzorging die ze erbij nodig hebben krijgen? Of kanjers zoals Malala die de wereld heeft ontroert met haar geweldige toespraak over recht op onderwijs en de wereld aanwakkert te vechten voor de rechten van het kind op onderwijs?

Weet je wat zonde is?
Dat je niet beseft dat de helft van die sperzieboontjes in de vuilnisbak beland, deels betaald met belastinggeld, bananen die weggegooid worden omdat de schil wat zwart is geworden,deels betaald met belastinggeld.
Kinderen hard laten werken om ons al luxe leven luxueuzer te maken, onze smartphones , Tablets, PC's,TV's, kleding, enz. deels betaald met belastinggeld?

Wanneer wordt je eens wakker en om je heen kijkt en zich de vragen stelt; wanneer houden wij op met links/rechts de schuld te geven over wat er mis is in deze rare samenleving?

Wanneer realiseer je je eens dat ieder mens linker,rechter, voor en achter kanten heeft en dat ieder mens alle deze kanten hard nodig heeft?

Bij deze vraag ik je allen links of rechts, voor of achter te realiseren dat de wereldproblemen niet op te lossen zijn door telkens elkaar de schuld in de schoenen te schuiven, de ellende in de wereld hebben wij allemaal veroorzaakt en we moeten het samen oplossen als wij echt menen dat wij er wakker van liggen.

Dit is 'n verhaal van een geitenhoeder die niet zijn school afgemaakt heeft omdat hij meer achter zijn geiten en kamelen heeft gelopen om naar water te zoeken dan in de klas, maar dankzij de belastingbetaler kan ik achter de computer kruipen en dit schrijven.

Met vriendelijke groet
Abakoula Argalaless de geitenhoeder,

Voor meer pittiger verhalen over de ontwikkelingshulp Google en zoek naar een van mijn favorieten Marcia Luyten of Sara Kinsbergen

zondag 5 januari 2014

''Voor de rechtervleugel en de Schreeuwers''

Voor de rechtervleugel en de schreeuwers over de ontwikkelingshulp met belastinggeld.

Los van het feit, dat men het belastinggeld dat besteed wordt om ontwikkelingshulp te bieden aan minder bedeelden in de samenleving zonde en weggegooid geld vindt, kun je je afvragen of je je wel realiseert dat het meest van onze luxueuze leven te danken is aan de belastingbetaler?

Besef je wel eens, dat we dankzij de belastingbetaler rustig op geasfalteerde wegen kunnen rijden, onze luxueuze meubels, het hout dat in huizen is verwerkt, dat deels te danken is aan belastinggeld, elke dag rustig genieten van 'n kop koffie deels te danken is aan belastinggeld, de luxueuze kleding die wij dragen deels te danken is aan belastinggeld en dat onze universiteiten de mogelijkheid bieden ons te ontplooien en te experimenteren, ook deels van belastinggeld. Om maar niet te vergeten, je geliefde tijdens feestdagen/verjaardagen/of de mooiste dag van jullie leven blij temaken met rozen, deels te danken aan belastinggeld.

Als je niet ziet of beseft dat de ontwikkelingshulp met belastinggeld ook voor ons luxe leven voordelen heeft, waar is jouw moreel/menselijkheid besef dan?

Realiseer je je niet dat dankzij de belastingbetaler miljoenen kinderen in de wereld naar school gaan? Of miljoenen weeskinderen/gehandicapten een dak boven hun hoofd hebben en verzorging die ze erbij nodig hebben krijgen? Of kanjers zoals Malala die de wereld heeft ontroert met haar geweldige toespraak over recht op onderwijs en de wereld aanwakkert te vechten voor de rechten van het kind op onderwijs?

Weet je wat zonde is?
Dat je niet beseft dat de helft van die sperzieboontjes in de vuilnisbak beland, deels betaald met belastinggeld, bananen die weggegooid worden omdat de schil wat zwart is geworden,deels betaald met belastinggeld.
Kinderen hard laten werken om ons al luxe leven luxueuzer te maken, onze smartphones , Tablets, PC's,TV's, kleding, enz. deels betaald met belastinggeld?

Wanneer wordt je eens wakker en om je heen kijkt en zich de vragen stelt; wanneer houden wij op met links/rechts de schuld te geven over wat er mis is in deze rare samenleving?

Wanneer realiseer je je eens dat ieder mens linker,rechter, voor en achter kanten heeft en dat ieder mens alle deze kanten hard nodig heeft?

Bij deze vraag ik je allen links of rechts, voor of achter te realiseren dat de wereldproblemen niet op te lossen zijn door telkens elkaar de schuld in de schoenen te schuiven, de ellende in de wereld hebben wij allemaal veroorzaakt en we moeten het samen oplossen als wij echt menen dat wij er wakker van liggen.

Dit is 'n verhaal van een geitenhoeder die niet zijn school afgemaakt heeft omdat hij meer achter zijn geiten en kamelen heeft gelopen om naar water te zoeken dan in de klas, maar dankzij de belastingbetaler kan ik achter de computer kruipen en dit schrijven.

Met vriendelijke groet
Abakoula Argalaless de geitenhoeder,

Voor meer pittiger verhalen over de ontwikkelingshulp Google en zoek naar een van mijn favorieten Marcia Luyten of Sara Kinsbergen