Zijlstra/Borstenvergroting

Mijn zondag

S'morgens naar zwemmen en om twee uur naar 'n verjaardag van 'n tante.

Na wat heerlijke Limburgse vlaai krijgen wij nog een tafel gevuld met overheerlijke toostjes, om half vijf uur moet ik mijn dochter naar de bioscoop brengen. Toen ik terug kwam en ik mijn auto parkeerde, ging mijn telefoon, dat was onze adviseur van de stichting Aman-Iman; ze had wat vragen over het landbouwproject.

Om half zeven waren wij thuis, mijn vrouw warmde de groentesoep op en wij aten het met afbakbroodjes die over waren van het ontbijt/lunch van ‘s middags.

Op dat moment had ik een koptelefoon op en mijn vrouw riep iets naar mij en ik zo hard terug roepend “ja, Izod" wat lief betekent, terwijl ik de koptelefoon op had was ik 'n artikel over voedselverspilling aan het lezen.

Weet je dat men gemiddelde 50 kilo pp per jaar weg gooit? En weet je dat bijna 50% van dat voedsel niet eens in Nederland/Europa verbouwd wordt?.

Beste lezers,

Ik wil eigenlijk iets anders vertellen, misschien is het niet interessant, maar wel belangrijk.

Waar ik het over willen hebben, is de vluchtelingenstroom en het politiek-debat over de vluchtelingencrisis. Na een uitglijder van de heer Zijlstra over de vluchtelingen “borstenvergroting op kosten van de belastingbetaler” is heel veel gesproken over de vluchtelingencrisis, maar men heeft het nog niet over de echte oplossingen voor deze wereldproblemen.

Ondertussen stijgt de PVV in de peilingen als een straaljager in de lucht. De politiek Den Haag is een soort na-aper geworden, iedereen wil hoog in de peilingen scoren, dus wie het hardst uithaalde, hoe beter in de peilingen.

Maar helaas constateer ik dat dat niet de oplossing is en niemand in de politiek durft uitspraak te doen over de oorzaak waarom zoveel mensen op de vlucht zijn, neen, gewoon onzin roepen, dat scoort hoger in de peilingen.

Er zijn een paar essentiële dingen die moeten gebeuren om de vluchtelingencrisis te verhelpen, maar de vraag is; willen wij dat? Durven wij die stap en die maatregelen te nemen?

Hebben wij het geduld daarvoor?.

Willen wij de echte problemen oplossen dan zullen wij er iets voor moeten doen, maar het probleem is dat het leven dat wij, met name het rijke westen leiden, lastig is om echte serieuze maatregelen te nemen om de vluchtelingenstroom te verhelpen, want het heeft ook grote nadelen voor onze welvaart en men is bang dat het onze samenleving zal ontwrichten.

Het is niet dat we niet zouden willen, maar wij zijn bang dat wij het niet alleen kunnen oplossen. Neem bv. het recente aanbod aan Turkije; Europa is bereid om miljarden aan Turkije te geven om de vluchtelingen op te vangen zodat ze niet meer naar Europa komen, maar in ruil voor toetreding tot EU of visum-loos voor alle Turken, nee, dat gaat niet.

Kijk naar Afrika, het Westen is bereid en geeft ook miljarden aan Afrika om het bestrijden van honger, ziektes, enz. Maar wanneer Afrika het Westen vraagt om Afrika te industrialiseren is het antwoord “nee”, want Afrika heeft al die vervuiling niet nodig. Wanneer Afrika het Westen vraagt om eerlijke handel, zegt het westen “wij doen toch eerlijk handel met jullie, alle door jullie bestelde wapens komt toch altijd op tijd aan?”.

Wanneer Afrika het Westen vraagt om een rendabele landbouw industrie zegt het Westen “nee”, jullie hebben de beste bananen, cacao en koffie van de wereld en melk, kaas en plofkippen leveren wij aan jullie.

Wanneer Afrika het Westen vraagt om groene-energie, zegt het westen “oh, dat hebben jullie niet nodig, wij leveren wakawakalampen aan”. En ik heb het niet over de plannen die al jaren klaar liggen om de zonne-energie vanuit Afrika naar Europa te leggen.

Wat men ook niet realiseert is, dat ondanks al die achterstand dat Afrika heeft tegenover het Westen, wil het Westen toch dat Afrika ineens voldoet aan alle eisen die het westen aan Afrika stelt. Neem bijvoorbeeld; democratie, mensenrechten, emancipatie, onderwijs, gelijke rechten man/vrouw, afscheid nemen van de religie, enz. Dat zijn dingen die waar Westen bijna 100 jaar over deed om het goed geregeld te krijgen.

Maar de vraag blijft, is het rijke Westen er klaar voor om de oorzaak van de vluchtelingenstroom bij de kern aan te pakken of blijft het poppen-dansen en hard schreeuwen om die ene zetel van de andere partij af te snoepen??????. En ondertussen bouwen de Hongaren meters hoge hekken en de stranden van Griekenland worden overspoeld met vluchtelingen.

Ik blijf hopen dat er ooit een belletje rinkelt en dat wij net zo met onze harten kijken als met onze ogen.

Vriendelijke groet

Abakoula Argalaless

''WE MOETEN AF VAN HET BEELD VAN ZIELIGE AFRIKANEN''

We moeten af van het beeld van zielige Afrikanen

30 november 2013

Als om 06:25 uur de wekker gaat moet ik opstaan, want om 07:40 uur moet ik de trein hebben naar Amersfoort.
Partindag, is  'n dag voor de particulieren initiatieven, 'n dag voor ontwikkelingssamenwerking.

Het was een geweldige dag met veel deskundigen op het gebied van ontwikkelingssamenwerking, met veel sprekers en critici, maar helaas ook 'n dag waar geen  enkele Afrikaanse  spreker of criticus bij was.

Toen kwam het tijdstip  dat dhr. Klaas van Mill, Directeur van Wilde Ganzen, zijn presentatie hield. De directeur van 'n organisatie die meer dan 50 jaar projecten in ontwikkelingslanden steunt en financiert gaat ons nu vertellen hoe het moet en hoort. Ik hield mijn hart vast, ik dacht "hij gaat alweer die verschrikkelijke zielige beelden van uitgemergelde Afrikanen laten zien".

 Nee hoor, hij begon met 'n filmpje opgenomen ergens in Nederland waar mensen gevraagd werden waar ze aan moeten denken als ze de naam Afrika horen. Ik zat zo gespannen  op mijn stoel omdat ik me op dat moment niet op mijn gemak voelde.

 Na het zien van het filmpje,  ging hij verder met zijn presentatie. Hij begon te vertellen over beeldvorming en dat de ontwikkelingsorganisaties moeten stoppen met het tonen van beelden van zielige ''Afrikanen''.

 Ik ging rechtop zitten op mijn stoel want ik voelde iets,  ik voelde dat ik wel gezien mocht worden op dat moment. Ik voelde rillingen door mijn hele lichaam heen, ik voelde een soort opluchting en ik wou opstaan en het door de hele zaal schreeuwen en roepen: "eindelijk gerechtheid, eindelijk begrijpen ze het. Na meer dan 60 jaar ontwikkelingshulp begrijpen de westerlingen het".  Eindelijk is  er 'n blank iemand die het begrijpt, eindelijk, eindelijk, eindelijk, dat is wat door mijn hoofd spookte op dat moment ,ik wilde schreeuwen. Toen hoorde ik 'n twitter stemmetje tegen mij zeggen: " blijf zitten,  blijf kalm, want de discussie over de zwarte piet op sociale-media is nog in volle gang".

 De presentatie van Mirjam Vossen ''Framen en Communicatie''  was  duidelijk:

 "help mij wanneer ik lopen kan en lachen en niet wanneer ik lig te sterven".

 6 jaar geleden toen ik met een paar vrienden de stichting Aman-Iman (water=leven) oprichtte, was ik druk bezig met zoeken naar deskundigen/fondsenwerving. Via via kwam ik bij iemand die mij 'n adres gaf waar ik terecht kon. Samen met een van de bestuursleden ben ik erheen gegaan en spraken we met een man. Wij zijn letterlijk weggestuurd omdat de folder die wij al gemaakt hadden, niet goed genoeg was. Er waren te mooie foto's van gezond uitziende mensen op de folder. Het lijkt op 'n reisbureau folder, wij moesten foto's van uitgehongerde Afrikanen brengen dan kon hij ons helpen  een andere folder te maken.

 Als wij tenminste ons doel zouden willen bereiken, want mensen hier doneren alleen als ze veel ellende zien, dan geven ze meer geld. Wij zijn toen weggegaan en nooit meer teruggegaan, want ik was diep en diep beledigd.  Die man wist niet dat ik trots ben op mijn volk en dat ik nooit hun ellendige foto's aan een andere ga tonen, voor geen miljoen.

 Bij deze zeg ik het ook tegen Save the Children, ik schaam me diep voor jullie en dat in 2014 zulke beelden nog nodig zijn kan ik niet echt begrijpen.

 http://www.youtube.com/watch?v=51jdMp86tEA

''EEN WERELD VAN VERSCHIL''

Een wereld van verschil:
Toen mijn vader 16 werd kreeg hij 'n kameel om zich te verplaatsen, kreeg hij 'n geit als spaarrekening om eigen vee en een eigen leven te leiden en hij kreeg 'n zwaard om zichzelf en zijn bezittingen tegen vijanden te beschermen.
Toen ik 16 werd zat ik met 'n geweer in mijn handen midden in de woestijn voor Khaddafi te trainen om hem, zijn land en zijn rijkdom te beschermen, de toekomst zag voor mij niet zo rooskleurig uit.
Vandaag 2 oktober 2013 om 06:45 uur mijn zoon wakker gemaakt, hij is 16 geworden, voor hem gezongen, ontbijt op bed en zijn eigen bankpasje overhandigd en de woorden als 'n vader tegen zijn zoon uitgesproken over hoe hij voor zijn eigen toekomst moet zorgen..

Wat 'n wereld van verschil? Ik ben benieuwd wat de zoon van mijn zoon van zijn vader krijgt en ik hoop het mee te maken en ik hoop dat mijn vader vanmorgen stiekem ergens tussen te wolken ook mee gekeken/geluisterd heeft naar wat ik tegen mijn zoon zei.

''Voor de Rechtervleugel en De Schreeuwers''

Voor de rechtervleugel en de schreeuwers over de ontwikkelingshulp met belastinggeld.

Los van het feit, dat men het belastinggeld dat besteed wordt om ontwikkelingshulp te bieden aan minder bedeelden in de samenleving zonde en weggegooid geld vindt, kun je je afvragen of je je wel realiseert dat het meest van onze luxueuze leven te danken is aan de belastingbetaler?

Besef je wel eens, dat we dankzij de belastingbetaler rustig op geasfalteerde wegen kunnen rijden, onze luxueuze meubels, het hout dat in huizen is verwerkt, dat deels te danken is aan belastinggeld, elke dag rustig genieten van 'n kop koffie deels te danken is aan belastinggeld, de luxueuze kleding die wij dragen deels te danken is aan belastinggeld en dat onze universiteiten de mogelijkheid bieden ons te ontplooien en te experimenteren, ook deels van belastinggeld. Om maar niet te vergeten, je geliefde tijdens feestdagen/verjaardagen/of de mooiste dag van jullie leven blij temaken met rozen, deels te danken aan belastinggeld.

Als je niet ziet of beseft dat de ontwikkelingshulp met belastinggeld ook voor ons luxe leven voordelen heeft, waar is jouw moreel/menselijkheid besef dan?

Realiseer je je niet dat dankzij de belastingbetaler miljoenen kinderen in de wereld naar school gaan? Of miljoenen weeskinderen/gehandicapten een dak boven hun hoofd hebben en verzorging die ze erbij nodig hebben krijgen? Of kanjers zoals Malala die de wereld heeft ontroert met haar geweldige toespraak over recht op onderwijs en de wereld aanwakkert te vechten voor de rechten van het kind op onderwijs?

Weet je wat zonde is?
Dat je niet beseft dat de helft van die sperzieboontjes in de vuilnisbak beland, deels betaald met belastinggeld, bananen die weggegooid worden omdat de schil wat zwart is geworden,deels betaald met belastinggeld.
Kinderen hard laten werken om ons al luxe leven luxueuzer te maken, onze smartphones , Tablets, PC's,TV's, kleding, enz. deels betaald met belastinggeld?

Wanneer wordt je eens wakker en om je heen kijkt en zich de vragen stelt; wanneer houden wij op met links/rechts de schuld te geven over wat er mis is in deze rare samenleving?

Wanneer realiseer je je eens dat ieder mens linker,rechter, voor en achter kanten heeft en dat ieder mens alle deze kanten hard nodig heeft?

Bij deze vraag ik je allen links of rechts, voor of achter te realiseren dat de wereldproblemen niet op te lossen zijn door telkens elkaar de schuld in de schoenen te schuiven, de ellende in de wereld hebben wij allemaal veroorzaakt en we moeten het samen oplossen als wij echt menen dat wij er wakker van liggen.

Dit is 'n verhaal van een geitenhoeder die niet zijn school afgemaakt heeft omdat hij meer achter zijn geiten en kamelen heeft gelopen om naar water te zoeken dan in de klas, maar dankzij de belastingbetaler kan ik achter de computer kruipen en dit schrijven.

Met vriendelijke groet
Abakoula Argalaless de geitenhoeder,

Voor meer pittiger verhalen over de ontwikkelingshulp Google en zoek naar een van mijn favorieten Marcia Luyten of Sara Kinsbergen

''Voor de rechtervleugel en de Schreeuwers''

Voor de rechtervleugel en de schreeuwers over de ontwikkelingshulp met belastinggeld.

Los van het feit, dat men het belastinggeld dat besteed wordt om ontwikkelingshulp te bieden aan minder bedeelden in de samenleving zonde en weggegooid geld vindt, kun je je afvragen of je je wel realiseert dat het meest van onze luxueuze leven te danken is aan de belastingbetaler?

Besef je wel eens, dat we dankzij de belastingbetaler rustig op geasfalteerde wegen kunnen rijden, onze luxueuze meubels, het hout dat in huizen is verwerkt, dat deels te danken is aan belastinggeld, elke dag rustig genieten van 'n kop koffie deels te danken is aan belastinggeld, de luxueuze kleding die wij dragen deels te danken is aan belastinggeld en dat onze universiteiten de mogelijkheid bieden ons te ontplooien en te experimenteren, ook deels van belastinggeld. Om maar niet te vergeten, je geliefde tijdens feestdagen/verjaardagen/of de mooiste dag van jullie leven blij temaken met rozen, deels te danken aan belastinggeld.

Als je niet ziet of beseft dat de ontwikkelingshulp met belastinggeld ook voor ons luxe leven voordelen heeft, waar is jouw moreel/menselijkheid besef dan?

Realiseer je je niet dat dankzij de belastingbetaler miljoenen kinderen in de wereld naar school gaan? Of miljoenen weeskinderen/gehandicapten een dak boven hun hoofd hebben en verzorging die ze erbij nodig hebben krijgen? Of kanjers zoals Malala die de wereld heeft ontroert met haar geweldige toespraak over recht op onderwijs en de wereld aanwakkert te vechten voor de rechten van het kind op onderwijs?

Weet je wat zonde is?
Dat je niet beseft dat de helft van die sperzieboontjes in de vuilnisbak beland, deels betaald met belastinggeld, bananen die weggegooid worden omdat de schil wat zwart is geworden,deels betaald met belastinggeld.
Kinderen hard laten werken om ons al luxe leven luxueuzer te maken, onze smartphones , Tablets, PC's,TV's, kleding, enz. deels betaald met belastinggeld?

Wanneer wordt je eens wakker en om je heen kijkt en zich de vragen stelt; wanneer houden wij op met links/rechts de schuld te geven over wat er mis is in deze rare samenleving?

Wanneer realiseer je je eens dat ieder mens linker,rechter, voor en achter kanten heeft en dat ieder mens alle deze kanten hard nodig heeft?

Bij deze vraag ik je allen links of rechts, voor of achter te realiseren dat de wereldproblemen niet op te lossen zijn door telkens elkaar de schuld in de schoenen te schuiven, de ellende in de wereld hebben wij allemaal veroorzaakt en we moeten het samen oplossen als wij echt menen dat wij er wakker van liggen.

Dit is 'n verhaal van een geitenhoeder die niet zijn school afgemaakt heeft omdat hij meer achter zijn geiten en kamelen heeft gelopen om naar water te zoeken dan in de klas, maar dankzij de belastingbetaler kan ik achter de computer kruipen en dit schrijven.

Met vriendelijke groet
Abakoula Argalaless de geitenhoeder,

Voor meer pittiger verhalen over de ontwikkelingshulp Google en zoek naar een van mijn favorieten Marcia Luyten of Sara Kinsbergen

Bezoek aan Niger 2012/2013

26 december 2012
Van 10 tot 11 :30 uur heb ik bij de minister van Hydraulique in Niamey gezeten, hij heeft mij heel goed ontvangen. Wij hebben over de samenwerking en de bijdrage van de stichting Aman-Iman aan de waterinstallatie van Inadougoum besproken en hij heeft gelijk de directie van Hydraulique Tahoua gebeld en gevraagd hoe de vorderingen van de werkzaamheden in Inadougoum waren. Ook vroeg hij of zij mij 27 december zouden kunnen ontvangen en met mij door te reizen naar Inadougoum om samen met de directeur het werk te bezoeken.
Om 14:00 uur nam ik de bus richting Tahoua en om 01:20 ben ik in Tahoua aangekomen.
27 December 2012
Session ordinaire de la commission régionale de l’eau et de l’assainissement (Tahoua, le 27 Décembre 2012)
Om 08:30 uur vergadering over water met meer dan 40 ambtenaren uit de regio Tahoua onder leiding van Ibrahim Andillo, Direction Regionale de l’Hydraulique de Tahoua.

(Préparé et présenté par M. Atahirou Karbo Secrétaire permanent de la CNEA) samengesteld en gepresenteerd door M. Atahirou Karbo.

Vergadering over gebrek aan water in de regio Tahoua. Wat wordt besproken? De problemen inzake water in de regio Tahoua en op zoek naar de oplossingen ervan. Eerst wordt ik als vertegenwoordiger van de stichting Aman-Iman (water=leven) uit Nederland aan alle aanwezigen door Ibrahim Andillo voorgesteld, toen heb ik mijzelf nog eens moeten voorstellen en mijn dankwoord aan de aanwezigen en de directeur van Hydraulique Tahoua Ibrahim Andillo uitgesproken.

Het was ’n zware vergadering dat een hele dag geduurd heeft, maar wel leerzaam en interessant de hele dag tussen al die hoogheden te zitten en allerlei problemen rondom water te bespreken, waar ik als vertegenwoordiger van de stichting Aman-Iman maar een kleine bijdrage aan de oplossing kan geven.

28 december 2012 om 12:30 samen met de directeur van Hydraulique Tahoua doorgereisd naar Inadougoum om het werk te bezoeken. Aangekomen in Inadougoum, natuurlijk eerst familie begroeten en dan naar het werk kijken, hoewel de hele familie en het hele dorp naar de vracht is komen kijken, want dat was voor de dorpelingen een ervaring apart. Daarna heb ik samen met de directeur het werk bekeken en toen afscheid van hem genomen omdat hij terug moest keren naar Tahoua.

Ben paar dagen in het dorp gebleven. Ik ging elke dag naar de boring kijken, want dat was een ongelofelijke vracht van materiaal wat daar stond. Ik kan mij nog steeds niet voorstellen hoe ze dat allemaal daar gekregen hebben. Het hele dorp heeft natuurlijk ook iets om elke dag naar toe te gaan kijken, hoewel de mensen op afstand gehouden worden.

3 januari 2013 om 12:30 uur is de auto naar het dorp gekomen welke de directeur van Hydraulique Tahoua gestuurd had om mij op te halen, want er is nog vergadering die ik bij moest wonen.
Om 13:30 waren wij in Tahoua en hebben wij vergaderd tot 18:30 uur, daarna heb ik samen met de directeur van IGN dhr. Altini Belko en Assibite van Tanakra in Hotel Tarka verder vergaderd tot 0:00 uur.

4 januari hebben wij van 09:30 tot 0:00 uur vergaderd, ik heb een paar telefoons naar Nederland moeten plegen met de leden van de stichting Aman-Iman en overlegd over de financiën, want er moest 75% van resterende bedrag dat Aman-Iman bijdraagt aan dit project overgeboekt worden. Er is een nieuwe contract samengesteld met Hydraulique IGN en Aman-Iman.

5 januari 2013 om 11:00 uur moest ik mij bij Hydraulique Tahoua melden. Daar aangekomen kreeg ik te horen dat een auto voor mij klaar staat om te vertrekken naar Niamey om me bij de Minister van Buitenlandse zaken te melden om iets te bespreken over de consul van Niger in Nederland, die met pensioen wil. Om 12:00 uur zouden wij vertrekken maar dit is 16:00 uur geworden.

Om 16:00 uur ben ik samen met de directeur van IGN vertrokken richting Niamey. Om !7:37 uur zijn wij bij Motel Birnin Koni aangekomen. Daar kreeg ik te horen dat wij daar moesten overnachten en dat wij de volgende dag verder zouden gaan naar Niamey. Er werd mij een slaapkamer aangewezen, een luxe kamer met alles erop en eraan. Ik heb sinds een week niet gedoucht. Ik heb me heerlijk gedoucht en daarna is er iemand mij komen ophalen om te eten. Tijdens het eten vertelde de directeur van IGN mij dat dit motel zijn eigendom was. Wij hebben tot 0;30 uur zitten te praten na het eten.

Om 0:35 uur heb ik gezegd dat ik moe was en naar mijn kamer ging om te slapen, want ’s morgens vroeg moesten wij verder naar Niamey.

6 januari 2013 om 06:30 uur was ik al op, mijn gebeden ingehaald, daarna naar de eetzaal. Wij hebben samen ontbeten en de plannen besproken. Om 08:30 zouden wij vertrekken, maar het is 10:30 uur geworden. Onderweg zei de directeur van IGN tegen mij, dat wij direct naar de privé woning van de Minister van Buitenlandse Zaken zouden gaan om hem te begroeten en morgen, maandag dus, om 09:30 uur naar de ministerie voor een officieel bezoek om de zaken te bespreken.

Om 12:30 waren wij in Niamey aangekomen en werd ik bij Hotel Residence Croix du Sud afgezet om snel te douchen en dan naar de privé woning van de minister te gaan. Om 13:20 was de chauffeur al beneden mij komen halen om naar de minister te gaan. Wij gingen eerst de directeur van IGN ophalen.

Toen wij bij het huis van de minister aangekomen waren, moesten wij ons bij bewakers met geweren aanmelden, dan voel je je toch niet op je gemak hoor, maar ja, het zij zo, wij mogen door tot het binnenhof.
Nadat dhr.Belko mij voorgesteld heeft aan de minister en alle begroetingen hebben gehad, hadden wij het even over de stichting Aman-Iman en dat men nu bezig is in Inadougoum met boren voor water.

Wij hadden het ook over de consul, maar daar moesten wij mee wachten tot maandag op kantoor, want dan zou het de juiste tijd zijn om het daar over te hebben. Wij hebben daar zeker anderhalf uur gezeten en toen mochten wij gaan. “Zal ik je naar het hotel laten brengen dan kan je even rusten” vroeg Belko?; “ja”, antwoordde ik want ik was erg moe. “Oké dan zet de chauffeur je af, straks kom ik je ophalen om bij mij thuis te eten en kennis te maken met mijn familie.

Om 19:30 is de chauffeur mij komen halen om naar het huis van Belko te brengen, als je het een huis mag noemen. Het was bijna ’n kasteel van een huis er stond meerdere vierwiel aandrijvingen voor de deur. Eenmaal binnen mag ik kennis maken met de jongste vrouw van Belko, want hij heeft twee vrouwen net als bij de meeste Afrikanen. Even later kunnen wij bij de oudere vrouw van hem, want die avond was van de jongste vrouw. Als ik niet een speciale gast was, dan zou ik morgen pas met hem naar de andere vrouw gaan of moet ik alleen daar naar toe en dat doe ik echt niet.

Na het eten hebben wij lang gepraat tot 0:00 uur, toen was ik echt moe en ik maar blijven zitten, want het is onbeleefd te zeggen dat ik moe ben en naar het hotel wil. Maar Belko had het in de gaten, dat ik moe was en zei “zal ik de chauffeur roepen om je naar het hotel brengen?”; “ja, is prima”, zei ik toen opgelucht.

Maandag 7 januari 2013 om 09:30 uur bij de minister van Hydraulique om afscheid te nemen en voor de bevestiging van de financiering van de water installatie. Om 11:30 uur bij de minister van Buitenlandse Zaken, daarna zou ik de tijd voor mij zelf hebben om leuke dingen te gaan doen voor 22:30 uur, want dan moet ik naar het vliegveld om mijn vlucht naar Nederland te halen.

Maar het is anders geworden ik heb de hele dag bij de minister van Hydraulique en van Buitenlandse Zaken gezeten. Om 17:30 uur was ik pas klaar met hun, toen was ik helemaal kapot. Ik had echt geen puf meer om wat te doen en de markten en winkels gingen ook om 18:00 uur dicht. Ik heb zelfs voor mijn kinderen helemaal niets gekocht en ik zou ook voor de stichting inkopen doen daar is ook niets van terecht gekomen.

Dat waren snel vervlogen en vermoeiende 14 dagen in Niger. Te lange vergaderingen/gesprekken met de lokale overheden. Te veel bezoeken van de dorpelingen. Maar er waren ook leuke momenten, vooral de aankomst bij het dorp en mijn moeder omarmen, dat was geweldig. En toen ze tegen mij zei “kom ik ga met je mee naar de boorplaats, want ze zijn al meer dan 3 maanden hier maar ik ben nog nooit tot daar geweest en vandaag ga ik met jou mee om het dichterbij te bekijken”.

''Cultuur en Religie''

''Cultuur en Religie''
Cultuur en religie wat moet je er mee? Aan de hand van een gesprek op TV bij Pauw & Witteman met 'n Pakistaanse/Nederlandse vrouw wil ik jullie het volgende vragen.
Wat betekent Cultuur en Religie voor u?
Vind u dat de Westerse cultuur het beste is voor de stabiliteit van de wereld?
Heeft het Westen wel een cultuur?
Is cultuur te onderscheiden met religie en/ of is er verschil tussen die twee fenomenen?
De laatste jaren zijn er heel veel mensen die de religie de rug toegekeerd hebben, vooral in het westen omdat sommige mensen van mening zijn dat de religie niet meer van deze tijd is. Wat ik mij altijd afvraag is; als de religie in het westen helemaal verdwenen is, kunnen ze in het westen dan nog de cultuur behouden?
Sommigen vinden dat de Islam een gewelddadig religie is en toch betekend Islam " vrijheid", tolerantie, vrede, samenhorigheid, broederschap, eenheid, liefde en nog meer. Maar hoe zit het met cultuur bij de islamieten? Speelt de cultuur een grotere rol bij de islamieten dan de religie zelf?
Als ik over mij zelf mag spreken; ik ben mijn hele leven gegijzeld door ''mijn cultuur'', mijn moeder en de rest van de familie lijden honger en dorst door de ''cultuur''. Ik zal u proberen uit te leggen waarom ik denk dat mijn familie lijdt door cultuur en niet door religie. Ik woon al meer dan 20 jaar in Nederland, ik werk en heb een redelijk inkomen. Voor Afrikaanse begrippen ben ik een rijke man. Ik heb genoeg om mijn moeder in Afrika te voorzien van eten en drinken en ik heb voldoende middelen om voor mijn moeder een huis in de stad te bouwen waar ze schoonwater kan drinken en beter eten heeft dan in het dorp. Echter heb ik dat allemaal niet kunnen doen omdat ik gegijzeld ben door ''mijn cultuur'', het is niet de religie die dat mij verbiedt maar ''mijn cultuur''.
Als ik een huis in de stad voor mijn moeder zou bouwen en haar uit het dorp haal om in de stad makkelijker te leven en de rest van haar familie en mijn ooms,tantes,neven,nichtjes enz. achter zou laten, dan zou ik mij nooit meer in (Niger) kunnen laten zien, dan heb ik mijn cultuur geschonden, want mijn cultuur is alles delen, liefde, vreugde, ziekte, honger, dorst en alles.
Dat niet alles wat bij een Islamitische gemeenschap gebeurt, door de religie bepaald wordt geeft het volgend voorbeeld; Vanmiddag om half drie werd ik gebeld door Bobo van NGO Tanakra, de partner van de Stichting Aman-Iman (water=leven) in Niger, hij zei tegen mij: "bel je familie en zeg dat wij zo'n 75 kilometer verwijderd zijn van Inadougoum (mijn thuisdorp) en zeg dat ik samen met de directeur van Hydraulique (waterschappen) Tahoua en de directeur van IGN ben". IGN is het bedrijf die de waterinstallatie in het dorp komt maken. Vervolgens zei hij "en ze moeten zorgen voor goed eten voor ons, want wij hebben honger en willen goed eten en niet op dorpswijze". Deze groep krijgt 450.0000 euro voor deze werkzaamheden en toch verwachten ze dat mijn familie voor hun kosteloos komt opdraven om voor hen lekker eten klaar te maken.
Maar dat mogen ze van mij eisen omdat ze Hausa zijn en ik ben 'n Toeareg en tevens moslim, toch volgens mijn cultuur ben ik verplicht mijn gasten te voorzien van eten en drinken waar ik het vandaan moet halen is niet ter sprake. Een Toeareg zou nooit om eten vragen al gaat ie dood van de honger, maar 'n Hausa volgens zijn cultuur mag hij het wel van 'n Toeareg vragen (eisen).
Dit is maar 'n voorbeeld van hoe sterk cultuur kan zijn bij bepaalde volkeren, daarom ben ik het volkomen eens met de uitspraken van de Pakistaanse/Nederlandse vrouw die gisteren bij Pauw & Witteman was.
Een ding dat mij nog de kracht geeft om in balans te blijven tussen mijn cultuur en de Westerse cultuur is de opvoeding die ik mee heb gekregen en dat ik nooit en ten nimmer de andere cultuur mag zien als verkeerde cultuur of minderwaardig en dat ik overal waar ik terecht kom mij moet aanpassen aan waar ik mij bevindt.
''Cultuur is iets kostbaars en religie is 'n weg die je van Maastricht naar Amsterdam brengt, maar het wil ook niet zeggen dat als je die weg niet neemt dat je nooit in Amsterdam aankomt''.
Respect voor allen en alle culturen en religies.
Abakoula Argalaless