donderdag 11 maart 2010

Slapeloze nacht.

Geachte Redactie, Slapeloze Nacht. Na een hele slapeloze nacht, zappen naar alle zenders en internetten op zoek naar het nieuws over de staatgreep in Niger . Vanmorgen ben ik slaperig naar mijn werk gegaan. Ik heb de hele nacht zitten te zappen, bellen en internetten, want ik maakte me zorgen over de situatie in Niger en het lot van mijn neef Almounsour Garzou, de bewaker van de Minister van Binnenlandse Zaken van Niger. Om elf uur ’s morgens heb ik het consulaat van Niger in Den Haag gebeld om te vragen of hij iets meer weet over de staatgreep. Hij vertelde mij dat er doden zijn gevallen, maar hoeveel kan hij mij niet zeggen. Ik heb hem verteld dat ik bezorgd ben over de situatie in Niger, en over mijn neef. Hij zei tegen mij dat ik me geen zorgen hoefde te maken, want het is rustig op dit moment, en ik hoefde me ook niet zorgen te maken over het lot van mijn neef. Maar ik ben de hele tijd aan het bellen en sms-en geweest , maar ik kreeg geen contact met mijn neef. Om 16.10 uur heb ik een journalist Waghlassane, werkzaam bij Radio Sahel in Niger gebeld om te vragen of hij weet waar mijn neef is. Hij vertelde mij dat mijn neef nog in de Ivoorkust is. Hij gaf mij zijn nummer, ik heb hem meteen gebeld en gelijk aan de lijn gekregen. Het was een moment van opluchting, een moment van vreugde. Natuurlijk heb ik gelijk gevraagd of hij het gehoord had wat zich in Niger had afgespeeld. Natuurlijk weet hij dat, want zijn baas (Minister van Binnenlandse Zaken) zit vast samen met andere regeringsleden incl. de President. Dat was voor mij een zware nacht en dag van onzekerheid. Gek genoeg heb ik me niet druk gemaakt over mijn familie; mijn moeder, 2 zussen en mijn broer, maar ja die wonen 780 km van de hoofdstad vandaan dus die zijn veilig , hoewel wie is veilig in Afrika?. Dat is een bizar verhaal, want ik heb woensdag een brief naar de president gestuurd m.b.t. mijn waterproject in Niger en donderdag krijg ik een telefoontje van een vriend, dat de president en zijn ministers zijn opgepakt. Dit is heel bizar, ik wist niet wat mij overkwam. Ik was net terug uit Niger en had goede contacten gelegd met de overheid en verschillende instanties en nu is alles in de soep gelopen. Wat een ellende allemaal. Wanneer wordt het eens eindelijk rustig in Afrika? Wanneer komt Afrika wel eens uit die diepe put. Ik hoop dat u begrijpt wat ik voel op dit moment. Ik zet alle mijn energie in voor deze arme mensen en nu moet ik opnieuw beginnen om nieuwe contacten te maken met de nieuwe regering; nieuwe ministers en de nieuwe President. Dit is onbegrijpelijk, ongelofelijke woede stroomt door mijn lichaam. Maar ja, dat is Afrika, wat in Niger gebeurt hoef je geen deskundige voor te zijn om het te kunnen voorspellen, je hoeft maar naar de geschiedenis van het land te kijken dan weet je genoeg. 1960 onafhankelijk geworden en geregeerd door Hamani Diori. 1974 Luitenant Kolonel Seyni Kountche leidt de coup op Hamani Diori. 1987 Ali Seybou neemt de macht over na een dodelijke hersentumor van Kountche. 1990 Seybou legaliseert partijen waardoor er een hele golf van stakingen en demontraties volgt. 1991 Seybou wordt afgezet en een gouvernement onder leiding van Andre Salifou volgt. 1993 Mahamane Ousmane wordt de eerste democratisch President van Niger. 1996 Volgt alweer een coup door beïnvloeding van Frankrijk. Algemene leider wordt Luitenant Kolonel Ibrahim Bare Mainassara. 1999 Mainassara wordt door militanten gedood op het vliegveld van Niamey. Daouda Malam Wanke, de commandant van de presidentiële garde neemt de macht over. Eind 1999 wint Mamadou Tandja de verkiezing en wordt President. 2002 Muiterij van soldaten in de hoofdstad i.v.m. het afdwingen van betere condities. 2004 Tandja wint 2e ambtstermijn als President. 2005 De oppositiepartij PNDS bekritiseert Tandja over de hongercrisis. 2007 Tandja verklaart het noordelijke woestijngebied als zijnde extreem gevaarlijk met de strijd tegen de Tuareg. 2009 Akkoord over verdeling van de Uraniummijnen. 2010 februari ; definitief einde termijn Tandja, afgezet d.m.v. staatsgreep. Ik ga gewoon door met mijn strijd voor deze 10.000 mensen totdat zij water hebben. Ik hoop dat iedereen die mij tot nu toe gesteund heeft dat zij mij blijven steunen, want deze mensen hebben mij en ú nodig wat er ook gebeurt. Met vriendelijke groet Abakoula Argalaless

Geen opmerkingen: